рефлектира (св. и несв.)
Оти, токму од тој ограничен перспективен агол на човековите инстиктивни воени дела, токму од аголот на тие инстиктивно артикулирани настани и ситуации за време на патувањето, низ тие доживувања на јунаците од ова дело, низ резонансите кои ликовите ги рефлектираат без да се свесни за тоа, авторот ќе успее да отслика една цела епопеја на бедотија на Балканските војни...
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Субјектот (‘Духот‘) гледа во огледалото - во сопствениот објект се одразува (рефлектира) себеси.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Иако порано го бевте прошириле поимот за текстот, Вашата филозофија сепак ја разбирам како онаа која особено ги рефлектира јазикот и писмото, значи сосема останува во традицијата на linguistic turn.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
На другата илустрација, светлината која се рефлектира на концентрично-конкавното огледало, проектира круг на кој можат да се прочитаат зборовите од посветата - следниот инспирирачки мотив за Дишан.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кога лицето е чисто и притоа, се освежува со миење, кожата станува толку блескава што се стекнува со способност да ги рефлектира сончевите зраци.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Парадигматските односи во појдовниот систем на писмо се рефлектираат во парадигматиката на новосоздаденото писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Една од ваквите внатрешни системски карактеристики на писмото претставува редоследот на графемите во системот и токму во тој поглед ерменскиот систем на писмо покажува неспорна врска со грчкиот систем на писмо: токму според моделот на грчкиот систем се издвојуваат соодветните звуци и се сместуваат во определен редослед, кој на почетокот го рефлектира редоследот на грчката алфабетска низа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Било да доаѓа од центарот или од маргините, таа рефлектира нешто што веројатно постои во инсталацијата.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Овие дополнителни знаци во определен редослед се додаваат кон основниот дел од графемите, кој ја рефлектира парадигматиката на системот-прототип.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Иако создадено според според замислата и трудот на човекот, Мавровското Езеро е уште еден планински бисер, во него како во огледало се рефлектираат зелените падини и планински врвови.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Во собата блескаво надојде светлината, како директно да се рефлектира од езерото, кое се подаде пред нашите очи во сета своја долговечна убавина.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во меѓувреме, овде е и второто дете, кое ја следи целава неподносливо напната атмосфера во домот, па, сакало-неќело, прифаќа и рефлектира од она што го поприма во домашната средина.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Се будам во солзи и пот, оваа ужасно потресна слика која ја рефлектира мојава душа ја шатирав, ја исенчив и ја покрив со бело кадифе, но во полноќната тишина сѐ уште ја слушам исповетта на убиецот на моите чувства: „Се плашам од тоа што сум, од огнот чии пламен се чувствата и мислите кои водат битка во мојава душа, која гребе по ѕидовите на сопственото тело.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Умот го проектира и го рефлектира целиот свет и затоа светот и животот во мене и околу мене и во моите очи е секогаш поразличен од сите други.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Сакав да ти влезам во очите, далеку зад зениците, да го пресретнам одразот на восприеменото додека сѐ уште е наопаку, пред да се заврти, пред да ме рефлектира застаната на тлото.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Драматичен излив на емоции кои постојат и се случуваат, рефлектирајќи ја импресијата и доживувањата од делициозните дарови на копнежите и страста низ една прочистена оптика.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И повторно блесок! Во водата како од сферно огледало се појавија чудни изопачени ликови. Ѝ се превртуваа во умот рефлектирајќи се во нејзините, како оаза, зелени очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
